To prawda. Ogląda się go jak dzieło sztuki.

Właśnie czytając i oglądając różne recenzje uderzyło mnie to, jak bardzo ludzie jakoś podświadomie wręcz oczekują od takiego wielkobudżetowca schematycznych rozwiązań amerykańskiego kina. Nie rozumiem np. dlaczego tak bardzo narzekają na - interpretowane przez nich jako nagłe - zakończenie filmu, kiedy to bardzo podobnie było w Drużynie Pierścienia, która chyba jest uznawana za wielki klasyk kina. Konstrukcja fabularna z wybranych wątków z oryginału jest spójna, nie wiem jak ci, co nie czytali powieści, reagują na moim zdaniem słabo zaznaczone wątki fantastyczne(z drugiej strony nie trzeba było poświecać czasu na ich tłumaczenie), typu obecności mentatów(to słowo się chyba nawet nie pojawia) czy nie wiedzieć czemu wymyśloną pajęczą kreaturę z ludzkimi kończynami.

Natomiast nie do końca przekonuje mnie Chalamet. Może pasuje do roli przedfremeńskiego Paula i tworzy zgrany duet, ale widząc go w jednej z jego wizji już jako przywódcę Dżihadu(o przepraszam "świętej wojny") z niebieskimi oczyma(oczywiście to się wcale nie musi tak spełnić), to wyglądał dziwacznie. On po prostu nie ma w swojej twarzy jakiejś przenikliwości i szaleństwa, ale może jakoś to zagra albo go ucharakteryzują. Sama postać przyszłego mesjasza kojarzy mi się od początku z Jezusem z Ostatniego kuszenia..., no i jakby młody Willem Dafoe miał grać Paula, no to by było coś.

Obraz niech sam odpowie:
https://www.youtube.com/watch?v=9mvs0pjedRY

Nie sposób nie wspomnieć o starej wersji "Diuny", w reżyserii Davida Lyncha (też poległ!). Może ta książka jest przeklęta?
Jego film z kolei jest kompletnie niezrozumiały i zwyczajnie nudny. Ale... przynajmniej zapiera dech.